Türkiye Eski Silahlarını Bırakabilir mi?

Ayhan Bilgen

VAN 23.03.2013 10:54:01 0
Türkiye Eski Silahlarını Bırakabilir mi?
Tarih: 01.01.0001 00:00

Silah bırakma kavramı sadece ateşli silahların terk edilmesi ile ilgili değil, belki daha çok politik araç haline gelen geniş anlamdaki silahların terk edilmesi ekseninde tartışılmalıdır. Bu bağlamda ele aldığınızda Türkiye’nin güvenliği için kullanıla gelen silahları bırakıp bırakamayacağı son derece önemlidir.

Bu konuyu magazinleştirip, ordunun feshedilmesi, silahlı kuvvetlerin silahsızlandırılması gibi tartışmalar yapmaya kalmak işi sulandırmaktır.

Türkiye’nin gerek iç güvenlik gerekse dış güvenlik gündemi ile ilgili yeni bir sorgulama süreci yaşaması gerekiyor. Sürdürülen eski alışkanlıklar, hala tümüyle ajandadan silinmeyen politik yaklaşımlar, terk edilmesi çok daha zor “silahlar” durumundadır.

Bölge ülkeleri ile ilişkilerde adeta “silah” gibi görülen etnik ve dinsel partnerler artık değil Türkiye’nin barışçı pozisyon kazanmasını kolaylaştırmak, partnerlerin geleceğini bile tehdit eder niteliktedir.

Aynı durum “iç düşman” algısına kodlu mücadele için de geçerlidir. Toplumun bir kesimini başka bir kesimine karşı  kullanmaya kalkmanın adeta onları “silah” gibi görmenin ortaya çıkarttığı sorunlar, yeni açılımlar yapmayı imkansızlaştırmaktadır.

Türkiye bu nedenleri dikkate alarak eski silahları kullanmaktan kesin bir kararlılık içinde vazgeçmezse Kürt sorununda diyalog yolu ile çözüm mümkün olmayacaktır. Hem görüşürüm ama bir yandan da eski silahları kullanmakla tehdit ederim anlayışı, güven ortamının oluşmasını imkansızlaştıracaktır.

Türkiye  her an bu silahları kullanma eğilimi içinde siyaset yapmakta ısrar edecektir. Bazen dilin bu yönde şekillenmesi pratikte bu yönde politikalar geliştirilmesinden daha tehlikeli olur. Sadece söyleme dayalı siyaseti önemseyen ve   söylem üzerinden algı inşasını yaygın bir siyaset yapma yöntemi olarak tercih eden Türkiye, son derece önemli bir kavşaktadır. Söylemin  milliyetçi Türk kamuoyuna göre şekillendirilip  uygulamanın farklı seyretmesi sağlıklı bir çözüm yolu değildir. Söylem ile uygulama arasındaki tutarlılık hem Türk hem Kürt kamuoyu açısından belirleyici olacaktır.

Kürtleri,baskı, korkutma üzerinden tehdit edip uzlaşmayı kolaylaştırma niyeti ile bile olsa bu yöntemin ters tepme potansiyeli son derece yüksektir.