'OĞLUM BULUNSUN İSTİYORUM'

İran'da yaşadığı sorunlardan dolayı bir süre önce eşi ve çocuklarıyla birlikte Irak'ın Süleymani'ye kentine yerleşen Saidi ailesi, Birleşmiş Milletler (BM) gözetiminde bir süre bu kentte kaldıktan sonra, burada da çocukları Behnan Saidi'nin İran istihbaratı tarafından alınarak İran'a götürülmesinin ardından Türkiye'ye geçti.

VAN'A YERLEŞTİLER

Üçüncü bir ülkeye gitmek amacıyla 2013 yılında Süleymaniye'den Van'a gelen 5 nüfuslu Saidi ailesi, Van'daki BM Mülteciler Yüksek Komiserliği'ne sığındı.

Bir süre farklı yerlerde kalan aileyi komiserlik, barınma sorununun giderilmesi için Büyükşehir Belediyesi'ne yönlendirdi. Aile daha sonra belediye tarafından Özalp yolu üzerinde Kobanili mültecilerin de kaldığı prefabriklere yerleştirildi.

ÇOCUKLARI KAYBOLDU

9 aydır prefabriklerde kalan baba Ali Saidi inşaat işlerinde, oğlu Behnan ise, fırında ve internet cefede çalışarak geçimini sağlıyordu.

Ancak ailenin en büyük çocuğu olan Behnan, 11 Haziran 2015 günü aniden ortadan kayboldu. Aile de geçtiğimiz hafta başka bir aileyle birlikte prefabriklerden çıkarıldı.

"OĞLUM BULUNSUN İSTİYORUM"

Gazetemize konuşan baba Ali Saidi, oğlunun kaybolmasıyla ilgili olarak şunları anlattı:

"Oğlum, 11 Haziran günü saat 07.00'de evden çıktı, İstasyon Mahallesi'nde bir fırında çalışıyordu. Bir süre sonra fırın sahibi beni aradı 'oğlun bugün niye gelmedi?' diye sordu. Ben de aramaya çıktım. Her tarafa gittim araştırdım, sordum, izini bulamadım. Ertesi gün de emniyete gidip oğlumun fotoğraflarını ve eşkâlini verdim, 'kayboldu?' dedim, bulunmasını istedim. Gereken bilgileri aldıktan sonra, emniyetten ayrıldım. Ama o gün bugündür, emniyetten de bir bilgi almış değilim."

PSİKOLOJİK SORUNLARI VARDI

Oğlunun İran'da bir süre hapis yattığını, bu nedenle psikolojik sorunlar başladığını belirten baba Saidi, şunları kaydetti:
"Biz Süleymaniye'de iken oğlumu alıp götürdüler. 10,5 yıl ceza verdiler. Para yatırdık, senet karşılığı bıraktılar. Kaçak yollardan buraya getirdik. Cezaevinden çıktıktan sonra psikolojik sorunları başladı. Aniden ortadan kayboluyordu. Geçen yıl da yine bu şekilde kayboldu, Edremit'te bir imam bulup bize haber verdi. Ankara'ya tedaviye götürdüm, iyileşmişti, eskisi gibi davranmıyordu."

'OĞLUM BULUNSUN AÇ KALAYIM!'

Prefabriklerden çıktıktan sonra İstasyon Mahallesi'nde bir apartmanın zemin katında 350 liraya kirada kaldığını anlatan baba Saidi, "Eşim de guatr hastası, sık sık düşüp bayılıyor. Oğlum böyle kayıplara karıştı. Ben inşaatlarda çalışıyorum, iş varsa tabi çalışıyorum, onun dışında evde oturuyorum. Buraya da 350 lira kira veriyorum. Aslında aç da kalsam önemli değil, günlük ekmeğim olmasın yeter ki oğlum bulunsun, gören, duyan, bilgisi olan birileri varsa, beni oğluma kavuştursun başka da bir şey istemiyorum. Evlattır bu, açlıktan, susuzluktan, işsizlikten, evsizlikten her şeyden önce gelir." diye belirtti.