Şikayetimiz sadece, kafirlerin, mücrimlerin, fasıkların, zalimlerin vahyi terk etmeleri, O’na sırt dönmeleri (ondan yüz çevirmeleri) değil, sözde Müslüman alimlerin ve din görevlilerinin de vahyi terk ettiklerini, günümüz İslam coğrafyasında görmekte ve öğrenmekteyiz.
Kur’an maalesef bazı insanlar tarafından ölülere ve hastalara okunan, evlerde duvarlara asılan, hayatla bağını kopararak sadece iman konusunda bir delil olarak kabul edilen, hayatın dışında bırakılan bir anlayış ve yaşayış olarak uygulanmakta ve kabul görmektedir.
‘’Ve (o gün) Resul diyecek ki: ‘’Ya Rabbi! Benim kavmim bu Kur’an’a devri geçmiş, terk edilmiş bir kitap muamelesi yaptı!’’ Furkan (25)30
Ayetin sonu ‘’mehcur’’ kelimesiyle bitiyor. Mehcur bir şeyden mahrum olmayı değil, yanında olduğu halde, ondan sorumlu olduğu halde, sorumsuz davranmayı, ona sırt dönmeyi ifade eder.
Mehcur bırakmak, Kur’an’dan yüz çevirmektir.
Mehcur bırakmak, hayatın öznesi olan Kur’an-ı hayatın nesnesi kılmaktır.
Mehcur bırakmak, Kur’an’la olan bağları koparmaktır.
Mehcur bırakma, vahyi bir şekilde nesneleştirme hareketidir. Bunu insan, ancak şu şekilde yapabilir.
Kur’an’a Mushaf muamelesi yaparak, anlamını tüketmek, evrensel olmasını göz ardı edip tarihe mahkum ederek, lafıza yoğunlaşıp anlamı, maksadı ve işaret ettiği hakikatı göz ardı ederek.
Neticede Kur’an’ı hayatın içinden, hayatın dışına çıkarmak suretiyle onu mehcur bırakmış olurlar.
Cemaate uygun fetvalar, tarikat liderlerinin hüküm ve görüşleri, Allah(cc)’ın değil kralın uleması, cemaate, kendi mezhep ve meşreplerine uygun, krala uygun tefsir, hadis, fıkıh ve kelam yorumları ve fetvalarıyla, devletler ve milletlerin siyasi ve rantçı düşünce, görüş ve yaşayışlarına göre, Kur’an’a ve sünnete uymayan içtihadlar, layık Müslüman, ılımlı Müslüman projeleri, insanların vahiyden kopmasına, vahyi terk etmesine, onu mehcur bırakmasına birer vesiledir.
Rabbim bizlere razı olduğu bir ömür lütfetsin.
