‘Darbe yapmak amacıyla örgüt kurmak’ suçundan hakkında yakalama kararı çıkarılan eski savcı Celal Kara’yı manşetlerine taşıyarak, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a idam sehpasını gösterdi. Yetmedi; Kandil’e çıkarak PKK terör örgütü yöneticilerinin sözcülüğünü yaptı, örgütü ‘cici çocuk’ göstermek için büyük çaba sarf etti. Bu da yetmedi, Türkiye’nin ulusal güvenliğiyle alakalı, casusluk soruşturması yürütülen MİT TIR’larıyla ilgili algı operasyonunu servis etti.
Can Dündar yönetimindeki Cumhuriyet gazetesinden bahsediyorum.
Aynı gazete bugün kendine başka bir partner bularak yeni ittifak kurdu. Yeni partnerin ismi İran.
Gazete önceki gün ‘İran Dışişleri Bakanı Cumhuriyet’te’ başlığıyla verdiği haberde, başlattıkları yeni algı operasyonunu şu ifadelerle duyurdu: “Yarın Cumhuriyet’te İran Dışişleri Bakanı Dr. Muhammed Cevad Zarif’in bir makalesi yayımlanacak. İran, ABD ile imzaladığı tarihi anlaşmadan sonra, dünyanın gözünün çevrili olduğu ülke. Bu tarihi anlaşmadan hemen sonra ve kritik Ankara ziyaretinden hemen önce, komşu ülkenin Dışişleri Bakanı’nın ağırlıkla IŞİD şiddetini konu alan makalesi, bölge ve dünyadaki gelişmelere dair önemli ipuçları içeriyor. İran, bu gazeteye kâh ‘Türkiye, İran olmayacak’ sloganıyla haber oldu, kâh suikast şüpheleriyle… Ama sonraları, yolsuzlukların üzerine Türkiye’den daha kararlı gittiğini de haberleştirdik, nükleer uzlaşmayla dünyaya açıldığını da… Ne yazık ki İran dünyaya açılırken Türkiye içine kapandı. Ve hatalı Türk diplomasisiyle bölgede Ankara dibe çökerken Tahran öne çıktı. Zarif’in makalesini, işte böyle bir ortamda yayımlıyoruz”.
Bahsedilen makale dün yayımlanırken, erken saatlerde flaş bir haber duyuruldu; İran Dışişleri Bakanı Zarif’in Ankara ziyareti ertelendi. Bu ertelemenin perde arkasında çok fazla neden sıralanabilir. Özellikle son dönemde İran basınında Türkiye aleyhine yapılan haberler dikkate alındığında bu cevabı bulmak çok da zor olmasa gerek.
İŞBİRLİĞİNİN ÜÇ NEDENİ
Çok daha ilginç olanı İran-Cumhuriyet gazetesi ittifakı. İran’a övgüler yağdıran gazetenin Zarif’in makalesini duyurduğu yazısında ‘..ama..’ ile başlayan bölüme itirazım var. İran gibi bir ülkenin Dışişleri Bakanı’nın bir gazeteye makale yazması çok değerlidir. Ancak, makalenin yayımlanma nedenini anlatmaya çalışırken ortaya koyduğu argümanları ‘yolsuzlukla’ açıklamaya çalışırsan komik duruma düşersin.
Bu ittifak olsa olsa şu gerekçelerle anlatılabilir: Bir, Zarif’in dünkü makalesindeki kodlardan da anlaşılabileceği gibi, İran da, Cumhuriyet gazetesi gibi ‘Türkiye’nin DAEŞ’e destek verdiği’ algısını yürüten aktörlerden biri. İki, son günlerde iyice azıtan PKK terör örgütüne komşudan gelen göz kırpmalar. Üç, kimsenin inkâr edemeyeceği kadar açık olan, İran ve Cumhuriyet gazetesinin Esad destekçisi olmaları.
‘Dünyaya açılma’ konusunda İran’la Türkiye’yi kıyaslamanın taraflı bir değerlendirme olduğu çok açık. Adı sadece mezhepçilik suçlamaları ve nükleer uzlaşma haberleriyle gündeme gelen bir ülkeyle, dünyanın her noktasında etkili bir konuma gelen Türkiye’yi bir tutmak, olsa olsa yeni bir algı operasyonunun habercisi olur.
