Çevre hassasiyeti gelişiyor mu gelişmiyor mu, yaygınlaşıyor mu yaygınlaşmıyor mu, bilmem; ama çevre edebiyatının son zamanlarda yoğunlaştığı kesin.
Bu edebiyata benim de bir katkım olsun: Cat Stevens’in 1970 tarihli Tea For The Tillerman albümünün 1 numaralı şarkısı olan Where Do The Children Play’in Türkçe tercümesi.
Aşırı derecede serbest bir tercüme olduğu için belki uyarlama demek daha uygun düşer.
Neyse işte…
Tabiat ve çocuklara gelsin sıradaki şarkı.
***
Kocaman kocaman uçaklar yapmışlar, ne güzel
Ne güzel, yüksek hızlı trenle vınlamak
Bir düğmeye basıyorsun yaz geliyor, bu daha güzel
‘Armut piş, ağzıma düş’ dünyası, gel keyfim gel
Çok geliştik, çok ilerledik, biliyorum abicim
İlerlemeye devam, şahane gidiyoruz, hep ileri!
Ah bir de şu soruyla zonklamasa beynim:
Çocuklar nerede oynayacak, söyler misin?
Mis gibi çimeni ezen asfaltta sürerler kamyonu
Yükün ağırlığı yetmez, depoyu da fullerler
Fullerler ki biraz daha ağırlaşsın da iyice ezsin çimeni
Çimen, ah! Ne asfalt biter, ne kamyon, ne benzinci
Çok geliştik, çok ilerledik, biliyorum abicim
İlerlemeye devam, şahane gidiyoruz, arş ileri!
Ah bir de şu soruyla dağlanmasa kalbim:
Çocuklar nerede oynayacak, söyler misin?
Göğü de fethetmişler, aferin, her taraf gökdelen
Yeşilden sonra mavi de bitene kadar devam inşaata!
Tıp da çok gelişti, bak ne duydum geçen:
Acayip bir çip yapmışlar, kafaya takınca gülmeyi kesen
Çok geliştik, çok ilerledik, biliyorum abicim
İlerlemeye devam, şahane gidiyoruz, marş ileri!
Ah bir de şu soruyla kurumasa dilim:
Çocuklar nerede oynayacak, söyler misin?
