Önce DHKP-C, şimdi de PKK. Bütün ülke, Nevruz’da yapılan açıklamalar sonrası ‘PKK silah bırakacak’ diye beklerken, terör örgütü geçmişi aratmayacak bir eyleme imza attı Ağrı Diyadin’de. Olayı analiz ederken, PKK terör örgütünden böyle bir eylemi öngörmek mümkün gözüküyor. Bu durum, bir diğer terör örgütü DHKP-C için de geçerli. Çünkü bunlar, adı üstünde, terör örgütü.
Öngörülmeyen, insanın aklını durduran, sivil aktörler ve medyanın bir kısmının tavrı. DHKP-C’nin Savcı Kiraz’ı şehit etmesinin ardından atılan başlıkları, yayımlanan fotoğrafları, teröristleri ‘iyi ve masum çocuklar’ gibi gösterme gayretini, devleti ve dolayısıyla iktidarı suçlama gayretlerini kimse unutmadı. Teröre ‘terör’ diyemeyenlerin, milli bir duruş sergileyemeyenlerin aymazlığının yankıları halen sürüyor.
Aynı senaryo bugün de PKK terör örgütü için sahneleniyor. Örgüt militanları 5 askerimizi, üstlerine ateş açıp yaralıyor, 15 saat süren bir çatışma yaşanıyor, ancak bakıyorsunuz bilinen unsurlar aynı nakaratı tekrarlıyor. HDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş’ın, ipe sapa gelmez açıklamaları gazetelerin birinci sayfalarında hatta manşetlerde. Fethullahçı Terör Örgütü ve destekçilerinin gazetelerinde PKK terör örgütü masum olarak gösterilmeye çalışılıyor.
BARAJI AŞMASI ÇOK ZOR
Örgütün sosyal medya soytarısı ‘fuatavni’ İçişleri eski Bakanı Efkan Ala ve MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ı hedef gösterirken, aynı argümanları kullanan Demirtaş, Diyadin’deki olayın devletin bir tuzağı olduğunu, askerlerin orada ölüme terk edildiğini savunuyor.
Batı’da sevgi böceği, Doğu’da savaş baltalarıyla militarist bir tarz tutturan Demirtaş’ın bu argümanlarla seçim barajını aşacağına ihtimal vermek çok büyük bir hayalcilik olur. Her ne kadar CHP’den umudunu kesmiş malum medya ve kalemşorleri, sayfa ve köşelerinde Demirtaş’ı parlatmaya çalışsa da millet, insanları sokağa davet ederek 50’den fazla vatandaşın ölümüne neden olan 6-7 Ekim olaylarını unutmaz.
