Eskiden yıllarca elde tutulan bıçaklar usta ellerde yeniden hayat buluyordu. Şimdi ise kalitesiz malzeme ve tüketim alışkanlıkları yüzünden bıçak bileme tezgâhları birer birer sessizliğe gömülüyor. 20 yıllık bileyici Enes Sönmez, “Artık kimse bıçak bilemiyor, yenisini alıyor” diyerek mesleğin yavaş yavaş yok oluşuna dikkat çekiyor.
Eskiden bir bıçak yıllarca elde tutulur, yıprandıkça bilenir, yeniden kullanılırdı. Şimdilerde ise ne yıllarca kullanılacak kalitede bıçaklar üretiliyor ne de onları yeniden hayata döndürecek sabır. Eskiden ustaların elinde yeni gibi parlayan bıçaklar artık birkaç kullanımda köreliyor, yenisiyle değiştiriliyor. Bıçak bileme ustaları ise bir dönemin sessiz tanıkları olarak varlıklarını sürdürmeye çalışıyor.
“Artık bıçağın malzemesi kalitesiz ve kısa ömürlü”
Yıllardır bıçak bileyen Enes Sönmez, son 2 yıldır bıçak bileme ve tamirinden ziyade yenisini almaya yönelik bir eğilimin olduğunu belirtiyor. Bu durumdan dert yanan Sönmez, emek harcamaya değecek kalitede bıçak üretiminin azaldığını söylüyor.
20 yılı aşkın bıçak bileyen Usta Sönmez, 5 çocuklu ailesinin geçim kaynağının bu iş olduğunu söylüyor. Bundan iki sene önce kazancının ailesi için gayet yeterli olduğunu; fakat son yıllarda dükkân kirasını bile ucu ucuna denk getirdiği için ek işler yapmak durumunda kaldığını ifade ediyor.
Daha çok Kurban Bayramı öncesi ve ilkbaharda testere bilemesinin yoğunlaştığını ifade eden Usta Sönmez, kalan diğer aylarda iş temposunun bir hayli azaldığını ve kalitesiz malzemelerden yapılan bıçakların uzun ömürlü olmadığını belirtiyor. Enes Sönmez bu durumu şöyle özetliyor:
“Eskiden bıçakların kalitesi iyiydi, güzel malzemeden yapılırdı. İnsanlar aldıkları bıçak körelince atmaya kıyamazdı. Bu yüzden son ana kadar değerlendirir, bilenip yenilenmesini isterlerdi. Ama artık malzemesi kalitesiz ve kısa ömürlü. Fiyatları ucuz olduğu için kalitesiz ürüne yönelim arttı.”Kaynak Bölge gazetesi
