Rabbimiz en büyük mürebbi… O, Meryemi yetiştirirken çiçek gibi yetiştirdi diyor vahiy.. Demek ki mürebbilerin ve mürebbiyelerin ve hatta anne ve babaların ve dahi tüm eğitimcilerin muhataplarını çiçek gibi görmesi gerekiyor. Evet, talebe bir demet çiçektir.
Rabbimiz ideal bir model olan Meryemi ‘nebaten hasenen’ bir güzel çiçek gibi yetiştirdi. Çiçek gibi yetişmek kanımca anlamlı olmaktır. Rabbimiz Meryemi varoluş anlamına uygun bir şekilde yetiştirdi.
Anlamlı olmak ve anlamsız olmak tıpkı, nur ve zulmet, güneş ve gece, iman ve küfür, sevgi ve öfke, adalet ve zulüm kadar birbirine yabancı.. Ama öyle ki insanın ontolojisinde var bu dual yapı.. .Çamur ve ruh...İnsanın kaderi seçmek kuşkusuz...Çamur kalmak veya ruhun meratibini katetmek insanın elinde...Onun için, irade anahtarı insana verilen bir hediye.
Gayesiz insan botanik bir ot gibiyse hedefi olan ve bir gaye istikametinde yaşayan insan latif bir çiçek sanki.. Botanik bir ot ile latif bir çiçek arasında ki fark gündüz ve gece kadar derin..
Otun yaşam felsefesi ile çiçeğin ki oldukça farklı...Çiçeğin bir gayesi var. Güzel olmak ve güzeli temsil etmek, güzeli güzellikle üretmek gibi...Ot ise ot işte anlatılacak bir şeyi olmamak demek zaten...
Yapacak çok şeyi olmamak.. Anlamsız ve faydasız yaşamak...Küçükbaş veya büyükbaş hayvanların ağzında geviş olmak...Bazı şifa veren otlar da var tabii.. Bana kalırsa onlar mütevazi çiçekler...Bende ki otun tarifi tükenen ve tükenmeye mahkum olan...İnsana hitap etmeyen...Ayaklar altında kalmış olan..Nesne olmaya mahkum olan...Hayvanatın ağzında ki gevis olan.. Otun makamı bir ineğin işkembesi...Çiçeğin hitap ettiği yer ise insan yüreği...
Çiçek, Yunus'un dual diyalog kurduğu bir ayet ve halini sorduğu Allah'n yeryüzündeki latif isminin tecellisi...Letafet, nezaket ve nezahat çiçeğin ahlakı ...Bir aşığın masukuna olan takdimi...Hatta Sadi-i Şirazi'nin Gülistan’ında nebiler nebisini temsil eden bir makamı var çiçeğin...
Çiçeğin hitap ettiği yer insan yüreği, otun hitap ettiği yer bir hayvanın işkembesi...Çiçek insanların dillerindeki şarkı, gönüllerdeki şiir, ot ise ağızlardaki geviş ve işkembelerdeki acib bir karışım.