Erciş ilçesince unutulmaya yüz tutmuş “Kalaycılık” mesleğinin son temsilcilerinden biri olan Sulhattin Karakaş, talep üzerine belli aralıklarla iş yeri tezgahını açarak bakır tavaları, tencereleri ve kazanları kalaylıyor. Yıllardır mesleğini devam ettirmeye çalışan Sulhattin Karakaş, “56 yıldır bakırcılık mesleğini yapıyorum. Mesleğimi çok seviyorum. Eskiden bunları kumla silerdik. Şimdi teknoloji gelişti. Tuz ruhu vuruyoruz. Eskiden büyüklerimiz elle çeker odunla kalaylar şimdi ise teknoloji gelişti. Bakır tükendi. Gaziantep ve Kahramanmaraş’ta hala kalaycılık var, ancak bizim bu memlekette yok. Bu memlekette meslekler tükendi. Eskiden çok zorluğu vardı. Kum bulamadığımız zaman taşı ezerdik. Kum yapar öyle silerdik. Yaptığım kalay aşağı yukarı 1-1,5 sene devam ediyor. Bakır zehirler, onun içinde sarı madde var. Kırmızı çıktı mı zehirler insanı” dedi. “Kalaycılıkla 5 erkek, 2 kız yetiştirdim” Kalaycılık mesleğine ilgi olmadığını dile getiren Karakaş, “Eskiden 5 kalaycı vardı. Şimdi bir ben kaldım. Sanatımı seviyorum. Çocuklarım bazen ‘yapma’ diyorlar ama ben çok seviyorum sanatımı. Sanat çok güzeldir. Gençlerde heves yok. 5 oğlum var. 2’si üniversite, biri motor ustası ve biri Amerika’dadır. Kalaycılıkla 5 erkek, 2 kız yetiştirdim. Maalesef 5 oğlan şimdi bir adama bakamıyor.
Çünkü sanata heves yok” ifadelerini kullandı. “Hep tahsil yaptılar, fakat sanat unutulup gitti” Sanatın altın bilezik olduğunu söyleyen Karakaş, “2010 tarihinde Van’da düzenlenen törenle dürüstlükten ve ustalıktan dolayı plaket aldım. Maalesef şimdiki gençlerde hayat yok. Hep tahsil yaptılar; fakat sanat unutulup gitti. Gençlere tavsiyem, sanat öğrensinler. Sanat altın bileziktir. 1965’ten bu yana ustayım. Sanatımı çok seviyorum. Maalesef bakırcılık da öldü. Onun yerini krom, alüminyum ve teflon aldı” şeklinde konuştu.
