Van’da marangozlar sitesinde, artan hammadde fiyatları, azalan siparişler ve çırak bulamamanın verdiği yorgunluk artık her atölyede hissediliyor. Eskiden el emeği baş tacıydı, şimdi hız ve ucuzluk revaçta. Seri üretim kazandıkça zanaatkâr kaybediyor. Gençler ağır işten kaçıyor, sigorta yükü ustaların belini büküyor.
Konuya ilişkin konuşan Van marangozlar sitesinde çalışan marangoz ustası Sinan Karakuş, mesleğin hem ekonomik hem de iş gücü açısından zorluklarını anlatıyor. Artan hammadde fiyatlarından çırak bulma sıkıntısına kadar pek çok sorunla mücadele ettiklerini belirten Karakuş, “Tatilde gelen çocuklar oluyor, üç gün sonra gelmiyorlar. ‘Ağır geldi’ diyorlar. Çalışmaya istek yok. Sigorta zorunluluğu da ek bir yük. Bu yüzden çoğu usta çırak almaktan vazgeçiyor” diyor.

Marangozluğun dikkat ve titizlik isteyen bir meslek olduğunu belirten Sinan Karakuş, “Bir ölçü alıyorsun, diğerine uymuyor. Hepsini tek tek ayarlamak zorundasın. Yeri geldiğinde kırıp yeniden yapıyorsun. Yani işimiz kolay değil” diyor.

Özellikle MDF, sunta ve boya gibi hammaddelerde yaşanan fiyat artışlarının sektörü zorladığını belirten Sinan Karakuş, Artışların vatandaşın alım gücünü etkilediğini söylüyor: “Bir ay önce 50 bin liraya yapılan iş, bir ay sonra 70 bine çıkabiliyor. Ama biz hesabımızı ona göre yapıyoruz. İşçiliğimiz sabit kalıyor, sadece malzeme fiyatına göre düzenleme yapıyoruz.”
Karakuş, marangoz atölyelerinde ortaya çıkan talaş ve atık malzemelerin boşa gitmediğini söylüyor: “Biz onları atmıyoruz. Kışın yakıyoruz, bizim için kıymetli. Eskiden bazı firmalar bu talaşları alıp farklı malzeme üretiyordu, ama artık çoğu kendi atölyesinde değerlendiriyor.”
Hazır mobilya ürünlerinin fiyat olarak cazip olsa da kalite açısından yetersiz olduğunu vurgulayan Karakuş, “Hazır sistemler modüler. Ama biz ölçüye göre yapıyoruz, sağlamlık ön planda. Bizim işlerimizde azalma olmadı” diyor.
Günümüz gençlerinin ağır işlerden kaçtığını söyleyen Karakuş, “Tatilde gelen çocuklar oluyor, üç gün sonra gelmiyorlar. ‘Ağır geldi’ diyorlar. Çalışmaya istek yok. Sigorta zorunluluğu da ek bir yük. Bu yüzden çoğu usta çırak almaktan vazgeçiyor” şeklinde konuşuyor.

Karakuş, yaşanan sıkıntıların temelinde ekonomik istikrarsızlığın yattığını belirtiyor: “Her gün fiyatlar değişiyor. Biz yönetenlere bağlıyız. Onlar iyi yönetirse biz de ayakta kalırız. sıkıntısız bir dünya mümkün değil.”

Atölye giderlerinin yüksek olduğunu ifade eden Karakuş, “İş varsa kazanıyoruz ama ortalama giderimiz 40-50 bin lira civarında. Dükkan bizim, kirada olsak daha zor olurdu. Elektrik, malzeme, işçilik derken masraf bitmiyor” diyor.
Kaynak Bölge gazetesi