Abdulhakim Velioğlu İran’ın Şiileştirme politikaları ve Sünni Müslümanlara bakışını şu sözlerle ifade etmiş, “Bizzat merhum amcam 90’larda İran’dan geldiğinde, ‘Şia ile vahdetimiz var. Bu vahdetimiz kırılgandır. Pek de samimi dayanaklara dayanmıyordu.’ diyordu.
Hüseyin Velioğlu, “Çünkü İran Ehl-i Sünnet’e karşı samimi değildir. Ben bu samimiyetsizliklerini birebir Ayetullahlarla konuşurken öğrendim. Yıllar sonra beni İran’a bir daha davet ettiler. Ben ve birkaç arkadaşım gittik. Ben ve cemaatimi Şii olmaya davet ettiler ancak ben kabul etmedim. Aramızda bu konuda tartışma çıkınca ben dedim ki: ‘Ben kendim Ehl-i Sünnet’i kabul ettim. Hak kabul ettim. Mezhep olarak da İmam Şafii’nin mezhebini hak olarak görüyorum dedim. O zaman ben sizi Ehl-i Sünnet’e davet ediyorum. Buyrun siz gelin bizim mezhebimize ve sünnetimize tabi olun ya da herkes kendi inandığı gibi yaşasın. Kardeşliğimiz bu boyutta devam etsin’ deyince Ali Hamaney bana dedi ki, “Hüseyin, Hüseyin! Sen 12 imamı kabul etmezsen Şia’yı kabul etmezsen ve Şia’yı hak bilmezsen, bize tabi olmazsan, bizim mezhebimize geçmezsen bize kardeşim desen bile bizim nezdimizde sen kâfirsin!” Abdulhakim Velioğlu bu sözleri amcasının ağzından duyduğunu ifade etti.
Yeğeninin aktardığına göre Hüseyin Velioğlu, defalarca İran’a gidip geldiğini, Tahran gibi büyük bir şehirde sadece bir tane Sünni mescidi gördüğünü ve onun da bir bodrum katında olduğunu ve pislik içerisinde olduğunu Cuma namazları için de oraya gidip gelmek zorunda olduğunu dile getirmiş.
Hüseyin Velioğlu İran’ın Şii politikalarını ve Sünni düşmanlığını şu sözlerle ifade etmiş, “Ben orada anladım ki Şia bize karşı samimi değil. Şia ikiyüzlüdür. Şia sırtlandır. Şia PKK’ya ve diğer batıl örgütlere verdiği desteğin 40ta 1’ini bize vermedi. Aslında onun amacı ve gayesi bizim sırtımızdan Şiileştirmekti.”
