Facebook Twitter Linked-in Whatsapp

'Rabbim!Gireceğim yere doğruluk ve esenlik içinde girmemi sağla.Ve  çıkacağım yerden de beni doğruluk ve esenlik içinde çıkar.Katından bana yardımcı bir kuvvet ver.'(isra 80)

Mekke'den selam muhterem kardeşlerim.Hissi belki de asla yazıya dökülemeyecek muhteşem hisselerin yaşandığı kutsal topraklardayız.En çok duamız şu oldu.'Rabbim!buraya gelmeyi arzulayan herkese bir an önce nasip et!

Yolculuk her devirde meşakkatlidir.ikamet ettiğimiz şehirden İstanbul'a,İstanbul'dan,Mısır'a,Mısır'dan,Medineye,Mekke'ye...

Yorgunluk içimizde yaşadığımız heyecan karşısında sönük kalıyor.En sevgiliye kavuşma isteği huzurun beldesi Medine! 

Şubat ayı umre'nin en fazla olduğu bir ay tabiri caizse neredeyse Hacc zamanı kadar kalabalık.ziyaretcilerin (umre'cilerin)en çok Türkiye'den olması beni sevindiriyor fakat çoğunun yaşlı olması beni üzüyor.

İbadet de, ziyaret de gençken güzel.Başkasına yük olmadan alınacak ibretleri öğrenilecek dersleri gençken öğrenmek lazım.Ertelememek en güzeli.

İnsan selinin arasına her namazdan sonra bilerek katılıyor insanları gözlemliyorum.Allah'ım ne kadar huzurlular kimse kimseyi üzmüyor.Herkes birbirini incitmemek için dikkat ediyor Hz.Pygamber'e olan sevgi saygıdan dolayı kimse sesini bile yükseltmiyor hatta işaret diliyle anlaşıyorlar.

Mütesbbüm çehrelerde kendimi buluyorum ailemi,sevdiklerimi buluyorum.Akşam namazında yanımda oturan Filistin'li kardeşlerime sarılıyorum.Allah'ım ne kadar mazlumlar.Dilimde sürekli şu dua 'Allah'ım! müslümanların sayısını artır ve müslümanları muzaffer eyle yeryüzünde sana ve peygamberine düşmanlık eden tek bir kafir bırakma!'

Huzurun,sükunetin şehrinde sadece üç gün kalıyoruz.

Mekke yolculuğumuza başlarken ayrı bir heyecan sarıyor tüm bedenimizi.

Kabe'yi ilk görüşümüz sanki yıllardır hasret kaldığımız annemize kavuşur gibiyiz.İlk tavaf ve Arşı-Alaya ilk selam, 'Rebbena Atina'duası, sonra içimizi dökercesine çözülüverişimiz: Allah'ım bundan öncesi ve sonrası yok gibi, hep buradayım ve burada kalacağım gibi.

Hiç bir derdimi hatırlamıyorum, kavuştum Rabbim'e! Rabbim; buyur kulum der gibi ne istersen iste; önce memleketimin selamı ve onlara hayır duaları, sonra dünya müslümanları...

Safa ve Merve, Hz.Hacer'in mücadelesini anlatıyor bize. Biz klimalar altında yorulduğumuzu söylerken onu kızgın güneş altında ismail'ine su ararken hayal ediyorum.Birkez daha yalnız olmadığımı anladım, ne kadar çok kardeşim varmış.Özellikle siyahilerin yanında oturuyor çat pat anlaşmaya çalışıyorum.Türkiye'ye ne çok sevgi var.Mısır'lılar eğilip elimizi öpmeye çalışıyor.Sızler müslümanların medarı iftiharısınız diyorlar.Allah'ım bu emin beldeden ayrılmak gelmiyor içimizden dönüş vakti yaklaştıkça  garip bir hüzün kaplıyor yüreğimizi.İki namaz arasında yazdığım şu satırlarda okuyucuya ne duygular hissettiririm bilemem fakat buradaki namaza olan ihtimam gaflet içinde olan beni utandırıyor.Namaz,Kabe'ye karşı bir namaz, Rabbim bütün Müslümanlara nasip etsin...

Mekke'den selam ve dua ile!

   Necla Arpa Gülaçar

— KÖŞE YAZISI SONU —