A. Baki KARACA

Tarih: 15.07.2013 22:54

PAYLAŞMAMI ZULÜM MÜ?

Hayat her gün yenileniyor ve tazeleniyor. Gündemimize yeni kavramlar ve yeni düşünceler giriyor. Zamanın ruhu değişiyor. Doğru okuyamayanlar, cılız ve yavan kalıyor. Haliyle bu ruhu okuyamayan idareci ve yöneticiler ise, bu olumsuzluk bütün kesimlere yansıyor. İşte asıl gerçekte burada devreye giriyor. İşi ehline verme, görevi liyakat sahibine verme, böyle olursa zaten adalet olur sorunlar en aza düşer şov riyakârlık gösteriş olmaz.

Mübarek ramazan ayına girdiğimiz günden beri hatta hayatımızın her alanında, ramazan ayına neredeyse kimsenin dilinden düşmeyen paylaşma, dertlilerin sıkıntısını giderme, yoksulları gözetme, yetimleri ziyaret etme, bütün sıkıntı çekenlerin dertleriyle dertleşme ayı derler bu aya. Bu nasıl paylaşma Allah aşkına, neyi nasıl paylaşıyoruz, kiminle paylaşıyoruz. İstisnalar hariç komşusunun derdini soran var mı? Gidip komşusunu anlayan, nedir sıkıntınız diye zahmette bulanan kaç kişi var.

Bir kesimi çok zengin, bir kesimi günlük ekmeğini çıkarmanın derdine düşen, bir toplum var. Sebebi ise ihaleleri bir şehirde sadece üç beş kişi götürürse, her yıl hep aynı yolların yapılıp kazıldığı onarıldığı bir ilde adalet nereden beklenir. Örneğin Edremit Erciş ilçelerinin yol güzergâhları tam on yıldır yapılıp kazılıyor. Peki, hiç sorgulayan var mı sessiz sedasız işi alanlar kendi keyiflerine göre işi yapıyorlar. Halk perişan, tozun dumanın toprağın içinde her yaz mevsimi böyle kimin umurunda, hiç kimsenin. Bu işler yapılırken kamuoyu bilgilendiriliyor mu? Hayır, çünkü halka kıymet verilmiyor ki. Pikniğe giden vatandaşlar yıllardır aynı çileyi çekiyor. Paylaşma dediğiniz bumu gülerler size yesinler sizin paylaşma algılayışınızı. Tanımaz isek yutturacaksınız bizlere ramazan ayının paylaşımcı muktedir Müslümanları. Paraların ne kadar boş yerlere tekrar tekrar harcandığı ortada paylaşma dediğiniz nedir peki? İftar sofralarındaki yemekler derseniz ayıptır derler sizlere.

Bu kadar sosyal adaletsizliğin olduğu bir toplumda günlük karın tokluğu ile geleceğe nasıl bir topluluk hazırlanır ki. Bir kişinin hakkını dokuz kişiye dokuz kişinin hakkının bir kişiye verildiği bir toplumda hangi paylaşmadan bahsedilebilir ki. Bir topluma balık tutmayı öğretemeyen bir anlayış balık yemekle nasıl tehlikeli bir toplum inşa ettiğinin farkında mı acaba? Yıllardır sosyal yardımlaşma derneğinin (SYDV) yardımları ile ayakta duran geçimini sağlayan bir topluma dağıtılan kömür ve gıda yardımlarına harcanan paralar ile geleceğe yönelik yatırımlar yapılsa, fabrikalar kurulsa, hem işsizliğin önüne geçilir, hem de gözü başkasının elinde olmayan kendi ayakları üzerinde duran meslek sahibi gençler yetiştirmiş olmaz mıyız sizce. Bu politikalar günü kurtarma, beraberinde dönemin yâda sürecin idarecilerini kurtarma politikası değil de nedir.

Şimdiki gençler bakıyor her şey devletten geliyor gıda, kömür, çocuk parası, yeşil kart ile de sağlık hizmetleri vs. oh be var mı bu gençliğe iş yaptıracak babayiğit. Yok tabii. İşverenler bu gençleri sigortalı yapamıyor, sebebi ise sigortalı olsalar SYDV den gerekli şekilde yararlanamayacaklar. Peki, devlet yardım etmemelimi? Tabii ki devlet, sosyal devlet olma gereğini her halükarda yerine getirmeli, ancak önce bu topluma meslek öğretmeli dilenciliğe alıştırmamalı. Ve iş alanları yaratmalı.

Şehir merkezine bakın, gençlik ne halde işsiz bomboş sokaklarda dolaşan, okumayan, dünyada olup bitenlerden haberi olmayan, bırakın dünyada kendi yaşadığı şehri bile tanımayan, anlamayan bir gençlikten, yuva ve aile yapısı nasıl oluşur. Aile mefhumundan yoksun bir şekilde ne zaman ne yapacağı belli olmayan, evine ailesine gerekli zamanı ayırmayan, aile kıymeti bilmeyen, hayatın gerçekliğinden yoksun bir gençlik hâkim. Bu hayattan nasıl kurtarılacak bu gençlik, neyi paylaştınız bu sorunlu gençlikle.

Mahallelere çıkın ve bakın inanın çok yoksul aileler var. Vicdanı olanlar o yoksulluk karşısında çaresiz kalacaklardır ve gözyaşlarını tutamayacaklardır. Buna inanıyorum Van’da bu nasıl olur bu yoksulluğun yaşandığı il Van mıdır? Diye kendi kendilerine soracaklardır. Acaba Somali’ demiyiz diye kendisine soranlarda olacaklardır muhtemelen. Adres vereyim erek dağının etekleri Karşıyaka bizlerin (ğaçort) diye tabir ettiğimiz, bey üzümü gibi mahalleler çoğunlukta olmak üzere böylesi yoksul aileler bulabilirsiniz. Yani iftar çadırlarına gelemeyen gelmeyi bilmeyen birçok hakkını arayamayan fakir aile var. Sadece samimi olup gidip görmekle ve çözüm üretmek ile bitecek bir sorundur. Ekran karşısında gazetelerde poz vererek şov la olmuyor paylaşmak. Asıl paylaşmak sosyal adaletsizliğin giderildiği, hakkını arayamayanlarında hakkının arandığı, 10-15 zenginle bir ilin yönetilemeyeceği ve aynı zamanda yürütülemeyeceği, herkesimin gözetildiği araştırılıp bulunduğu, sadece zenginlerin korunmadığı, insan olarak herkese eşit davranıldığı, idareci ve yöneticilerin gözüne girmek için etrafında dönen yalakalık yapanların, sadece kollandığı bir toplum olmaktan çıkarsak ancak o zaman paylaşmadan bahsedebiliriz.

Bir kesim insanın lüks içinde yaşaması çocuklarını en paralı okullarda okutmanın uğraşı içinde olması, diğer taraftan evine ekmek bile götürmeyen insanlar var. Peki, sormak lazım biz neden bu hale geldik nasıl getirildik, bizim bu adaletsizlikte hiç mi payımız yok? Çok var çoook. Başınıza gelenler kendi elinizle yaptıklarınızdan dolayıdır ilahi sözü bizim için hayatımız boyunca yapacaklarımızdan ve yaptıklarımızdan ne kadar mesul olduğumuzu gösteren bir gerçektir.

Neyi paylaşacağımızın sorusuna gelince, insanlar en çok neyi seviyorsa onu paylaşmalı. Dolayısı ile çoğunluğu cebindeki parayı çok sever evet kendi cebindeki parayı vermedikçe paylaşmak olmaz. Lüks araçlara binenleri ölçü almak bizi yanlışa götürür. Bisiklete bineni düşünmek bize insanlığımızı hatırlatır kanaatimce. Hedef düşüncede büyük olmalı, yaşamda adaletli olmalı. Kazandıklarımızı doğru paylaşmaz isek haksız kazancın ne olduğunu anlayamayız. Dolayısı ile haksız kazanca zemin hazırlayan politikalardan ve zafiyetleri ortadan kaldıracak dik duruşlu yöneticiler gerekli.

Kısaca kuran, rahmet, merhamet, paylaşma ayı olan ramazan ve bütün yılı, zillet işkence zulüm haksız ve adaletsizliğe terk etmeyelim.

Varın adını siz koyun yapılanlar zulüm mü paylaşmamı?

Orjinal Köşe Yazısına Git

— KÖŞE YAZISI SONU —