Ya ırk neyden önce gelmeli?

Allah’ım ne ile yaşıyordum ben!

VAN 17.10.2014 22:20:31 0
Ya ırk neyden önce gelmeli?
Tarih: 01.01.0001 00:00
                                                             İNSAN NE İLE YAŞAR?

‘’Eğer Allah sana bir zarar verirse,onu Allah’tan başka giderecek yoktur.Ve eğer Allah sana bir ihsan ederse(buna da mani olacak kimse yoktur.)Muhakkak o herşeye gücü yetendir.(En-am süresi 17. Ayet)

Ruhumu dinliyorum!Lakin ruhumu incitmişler!Korkularım,vehn’lerim,vesen’lerim,tarumar olmuş şehrim,yalnız bırakılmış yüreğim...

Gençlik yıllarımda hidayetime vesile olan gece ile gündüzün yer değiştirme senfonisini seyrettiğim günlerde kendime sorduğum soruları kemale erdiğimi sandığım bu dönemde yeniden soruyorum.

Niçin yaşıyorum veya neden varım?Varlığım birilerine faydalı oluyormu birilerinin hayatını kolaylaştırıyormuyum?Bunun adı Tefekkür mü?

İnsan ne ile yaşar?Bir gönül dostu şöyle demişti:-‘’Ekmek inançtan önce gelir’’Bir damın altında barınmakta kışın soğuktan,yazın sıcaktan koruyacak huzurlu bir ortamda inançtan önce gelirmiş.!

Ya ırk neyden önce gelmeli?Ekmekten,barınmaktan,topraktan,inançtan öncemi gelmeli Irk-i izm!Zayıf noktamız!Bireysel zayıflıklarımız:Eşlerimiz,çocuklarımız,mallarımız.Toplumsal zayıflıklarımız:Din,mezhep,meşrep,ırk,toprak,vatan falan- filan.

Allah rahmet etsin ninem kadınlara nasihat ederken –siz siz olun sakın eşinize  zayıf tarafınızı göstermeyin yoksa sizi zayıf tarafınızla rahatsız ederler.

Bulunduğum coğrafyada ırk taasubu had safhada ne yazıkki.Birileri yakalamış zayıf noktamızı oradan vuruyor bizi.Başka bir ülkeye mezhep çatışması sokmuş,öbürüne Kapitalizmi berikine yeni bir ülke hayelini kurduruyor.

Niçin yaşıyorum?ne ile yaşıyorum?Bunca bilmişliğime rağmen kendimi neden tolere edemiyorum?Vay bana vah bana korkuyormuyum ben?Yaşamaktan korkuyorum tanık olmaktan şahitlik yapmaktan korkuyorum.Tanık-sanık-yargıç ve karar.Boynuma asılan ilmekler.

Anlaşılamamak ne acı,anlamayanların arasında kalmak ne denli zor!Sevdiğim sensin Allah’ım!Biliyorum ve iyiki seni biliyorum yoksa nasıl af ederdim insanları insancıkları!

Ben figüranı olmak istemiyorum bu senaryonun birileri borçlarını kapatacak ceplerinii para dolduracak diye öldüremem kardeşimi!Kirli savaşların planlanmış kanlı gösterilerin figüranı olmak istemiyorum.Bunun adı korkumu?Kaos’tan beslenenlerin çanakçısı olmamak!Özgürlüğün adı yakıp yıkmak!Boynuma asılan ilmekler boğuyor beni...!

Allah’ım ne ile yaşıyordum ben!biz!Kim olduğunu hatırlamıyor akrabam oysa bir kaç önce beraber yemek yemiştik.Şimdi ise üretilmiş aslında var olmayan bir kavganın müsebibiyim onun için.Oysa biz hep kardeştik ne zaman biribirimize düşman olduk hatırlamıyorum.Niçin yaşadığımı söylüyorum –Din sadece engeldir diyor.- Kardeşim senin ve benim olmayan bir savaş bu diyorum.

-Ben savaştıkça yaşarım diyor.-Kiminle? –benden olamayan herkesle herşeyle! diyor.

Soruyorum kendime! Ben ne ile yaşarım?Ekmek ile,su ile,güneş ile,gündüz ile, gece ile ve bunların tümünü var EDEN İLE!...

           

 

 

NECLA ARPA GÜLAÇAR

neclagulacar@gmail.com özgün irade dergisi