Keşke benimle senin aranda iki doğu arası kadar uzaklık olsaydı… Çare şimdi sensin. Dile iste Rabbine iltica et.. Ve Keşke-siz yaşa.
Pişmanlık; yaptığımız yanlış bir davranıştan veya hiç yapmadığımız doğru bir davranıştan dolayı psikolojik olarak duyduğumuz rahatsızlık olarak tanımlanabilir. Pişmanlıkta hakim olan ana ifade ”keşke”dir. Keşkeleri çok olan bir insan, pişmanlığı çok yaşamış olan insandır.
Yapmamız gerektiği halde yapmadığımız Keşke-ler.?
Yapmamamız gerektiği halde yaptığımız Keşke-ler? Ve bir boşluktur “Keşke-ler. Geçmişin bilgisinden istifade edemeyip, deneme/yanılma metodu kullanarak veya O konuda ehline müracaat etmeden tecrübe edinmelerin sonucudur Keşke! ler.
Vardır serzenişlerin keşke-leri. Tecrübeyi tarif edenlerden bazılarına göre “hayatta yaptığımız hataların (keşke) sonucudur. Bir denediğini bir daha deneme, deneylerin sağlıklı olsun. Tecrübe inkarı seni yolda bırakır.
Hava yağmur gösterirken Şemsiye almayıp ıslananın üşenme keşkeleri tükenmez! Aman canım sende ne olur o kadar ıslanmaktan.. üşüme derine inmişse çok geçmez zatüre belirtileri nüks edecektir, doktora giderken ki keşkeler, pişmanlık..
Kendi kendine; Sesini duyurmaya çalış ki en bereketli akıl havzaların, keşkesiz, pişmansız yeşersin.. Oy verdiğin partiden beklentini bulamayanınca elini suçlama (!) eline kumanda eden uzvunu bul, aksi halde yeni bir keşke ile yüz yüze gelirsin.
Yasaklanan mutluluklarının hesabını yapmaya başlarken, gül senden uzaklaştıkça. Günlerin aylara hapsolur, ayların yıllara. Yine de kabul görmez bir sevgi gömütüyle taşınırsın oradan oraya. Sen, kendin olmadığın için yine keşkeler ah keşkeler..
Her anını keşke-siz yaşayacaksın. Duyguların seni tekmelerken, yüreğin beynini ısırmasın. Keşkelerin nasıl acıttığını senden başka kimse bilmeyecek. Adamlığın adım adım adımlanmayacak istemiyorsan, pişmanlığı azami nispette uzaklaştır kendinden. Hayat tecrübesinin nüanslarına yenilme, Ve denge. Dengenin insanlık tarihindeki kodlarına uzan, uzaklarda değil, kendi içindeki gerçeği uyandır. Aksi halde yeni bir gerçeği… Teleffuz etmek zorunda kalırız..
Yaşarken teleffuz ettiğimiz keşkelerin yanı sıra öldükten sonraki keşkelerimizin hiç çaresi olmayacaktır. Bunlara kuran nasıl şahitlik ediyor, İnsan ahrette ki pişmanlığından dolayı; bir şans daha istemektedir. Keşke Allah’ı razı edenler ve Allahtan razı olanlarla birlikte olsaydık! der. Ama dönüş imkanı ortadan kaldırılmıştır.
Ölmeyi istemeyen insan O gün hiç dirilmemiş olmayı diler. Hiç umursamadığı ateşi görünce. Ve döndürülmüş olmayı yapmadıklarını yapmayı diler ama vakit dolmuştur. Keşke Müslüman olsaydık diyeceklerdir.
Hayatın tümünün denenme sınav olduğunu unutunca kendisini müstağni görmeye başlar, elindekileri kaybedince, çardakları bahçeleri saltanatı yok edilince ortaklarının yanında olmadığını görüp keşke Rabbime ortak koşmasaydım pişmanlığının faydasızlığı karşısında yeniden yıkılır.
” Keşke, elçi ile birlikte aynı yolu tutsaydım.”25/27.. “Vay bana, keşke falancayı arkadaş edinmeseydim.”25/28.. “Yüzleri ateşte çevrildiği gün, “Keşke Allah’a itaat etseydik, keşke elçisine itaat etseydik,” derler.33/66. “Nihayet bize geldiğinde, Keşke benimle senin aranda iki doğu arası kadar uzaklık olsaydı; sen ne kötü bir arkadaş mışsın sen!” der.43/38.. “Keşke bu hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım,” der.89:24 .. Ama…
“Orada; ‘Rabbimiz! Bizi çıkar; yaptığımızdan başka, yararlı iş işleyelim’ diye bağrışırlar. O zaman onlara şöyle deriz: ‘Öğüt alacak kişinin öğüt alabileceği kadar bir süre sizi yaşatmadık mı? Size uyarıcı da gelmişti. Artık azabı tadınız, zalimlerin yardımcısı olmaz.’35/37.
“Keşke, elçi ile birlikte aynı yolu tutsaydım.”25/27..
Kim mani oldu, aklın iraden elinde değil miydi? Üstelik marjinal, diye onlarla dalga geçmiştin. Elçinin yolundan daha cazip gördüğün yola girip giderken Sırat-ı Müstakimden çıktığını fark etmek istemedin! O’nun hayatı ahlakı kurandı sözünü duya dinleye ciddiye almadın.. Şimdi Keşke.. Kim duyar.
” Vay bana, keşke falancayı arkadaş edinmeseydim.”25/28..
Vahye çağıranları değil de, dünya hayatının eğlencesini az bir geçimlik için dinledin. Onlarla arkadaş, yoldaş oldun, yedin içtin eğlendin.! Şimdi Vah keşke !! Aklın başında her tür hesabı yapabilirdin. Menfaatine gelen hesapları yaparken nefsinin sesini dinledin. Allah’ı dinleyip Din/lenesin diye vahiy göndermişti, dinlemedin, duymadın, ciddiye almadın. Şimdi keşkelerin faydasız olduğunu anlamış olmalısın. Ne tarafa gideceğinin de..!
Keşke benimle senin aranda iki doğu arası kadar uzaklık olsaydı; 43/38.
Benzer ayetleri hiç dinlemedin ki! O kötü arkadaşları, yoldaşları dünyevileri önceledin. Son Keşkelerin faydası olmayacaktır. Hayatın tadı ağır basmıştı Dünya/Ahiret dengesini kurmak istemedin. Dünyaya bir daha gelmeyeceğini zannederek yaşadın.yeniden diriliş hayal, hikaye gibi gelmişti!.
Şimdi gördün ve yeni istekler yeni teklifler, hayır geçti artık..
Allah’a davet edenleri görmezden duymazdan gelip, kimleri dost edindiğini çok iyi bilmekteydin. Ve samimi ol itiraf et ki; Sen. Dünyada bu işleri sevmemiştin. Oyun ve eğlenceye daha yatkındın !.Oyunlarla eğlencelerle yaşadın.
Şimdi de hak etmediğin cenneti mi isteyeceksin. Sadece düşün.. Hakikaten düşün. Henüz hayattasın gel buradan dön. O günün şiddetini düşünerek, dön.! Dönüşü olmayan yola girdikten sonra çaresizsin.. Çare şimdi sensin. Dile iste Rabbine iltica et.. Ve Keşke-siz yaşa.
İKTİBAS DERGİSİ
