İnsanımız adeta deli gömleği giymiş bir vaziyettedir, bir anlamda toplumsal iflas yaşanmaktadır. Özellikle gençlerimiz ne zaman nerede nasıl davranacağını, neye göre giyineceğini, neye göre inanacağını bilemez duruma geldi/getirildi.
İnsan fıtratıyla uyuşmayan sistem, insanını öyle bir ikilem içerisine itti ki, sahte kimlikli, maskeli dolaşmak ve yaşamak zorunda bıraktı. Dolayısıyla, toplumumuz içi dışı bir olmayan, söylemleriyle yaşantıları uyuşmayan insanlarla dolup taşmaktadır. Kimileri kendisine ikinci bir sahte kimlik oluşturmuş ve öyle yaşamaktadır. Bireyler için tek kurtuluş yolu iki yüzlülükle olmaktadır, iki yüzlülük her konuda olağan hale geldi.
Artık toplumumuzda adeta hiç kimse kendi değildir, herkes kendisine yabancı. İnandığı ne kadar değer varsa niçin inandığını bilmeyen insanlar olmaya başladık. Sormadan, sorgulamadan, bilmeden balıklama daldığımız birçok değeri adeta tüketerek aşağılık iğrenç bir hale getirdik. Pastörize insanlardan oluşan bir toplumda oluşan bireylerde ortak mücadele bilinci haliyle olmuyor gelişmiyor.
Televizyonlardan veya gazetelerden zaman, zaman rastlamaktasınız. Tesettürlü bir kız sahneye çıkıyor göbeği açık olarak kıvırtmaya başlıyor veya yabancı bir erkeğin boynuna binerek çığlıklar atıyor ve tartışma başlıyor. Bireylerinin nasıl bir modelde olması gerektiğini dahi karara bağlayamamış olan bir toplumda böylesi durumlar artık garipsenmemektedir.
Neden diye soracak olursanız çünkü bireyin toplum veya sistemi temsil edenlerin önüne nasıl bir tiple çıkacağı netleşmediğinden hiçbir kimse olduğu gibi olamamaktadır. Tıpkı kimi genç kızlarda olduğu gibi Üst tarafında huzur İslam’da yı çağrıştırmakta çünkü istediği için değil anne-babasını veya en yakınlarından birinin etkisinde kaldığı için o örtüyü başına geçirme gereği duymuştur. Aşağı tarafında ise çağdaşlar izinizdeyim der gibi bir giyimi seçmesi nerde olduğumuzu sorgulamamız açısından da önemlidir.
Doğruluk, temizlik ve medeniyetten bahsedildiğinde kimi zavallılar hemen batının çağdaşlığını bizlere örnek olarak göstermekte hatta dayatmaktadırlar. Böyle bir dayatmada ister istemez bu sonucu çıkarmaktadır. Kendisini tanımayan bireylerin neyi nasıl giyecekleri noktasında da verebilecekleri bir şey yoktur.
Başını örtenin başını niçin örttüğünü bilmediği gibi göbeğini de niçin açtığının bilincinde değildir. Öyle kafasına estiği için kafasını örtmüş, rahatladığı içinde göbeğini açık bırakmıştır. Şimdi bunu kalkıp malzeme haline getirip işte çağdaş İslam, işte modern İslam gibi teranelerle bu olayı göstererek İslam üzerinden yeni modeller üretmeye kalkışması kabul edilir gibi değildir.
İnandığı gibi örtünenlerle inandığı gibi açılanların genelde örtünme veya açılma konusunda bir dertleri kaygıları yoktur. Çünkü örtünen niye örtündüğünü, açılan ise niye açıldığını bilmekte ve yaptıklarının da arkasında çekinmeden cesaretle durmaktadırlar.
Asıl mesele olan problem oluşturanlar ikilem içerisinde olanlardır. Neyi niçin yaptığını bilemeyenlerdir. Onlar zaman, zaman ortaya çıkar kaale alınmayan kişilikleriyle toplumda gündem oluşturmaya kalkışır birileri de onların bulandırdıkları sularda avlanmaya çalışırlar artık kim ne koparabildiyse.
Toplumu oluşturan bireyler hiç değilse ortak noktalar oluşturup o noktalarda ortak hareket etmenin yollarını bulmalıdırlar. Hiçbir kimse sadece kendisine ait bir toplum oluşturamaz oluşturulmuş olan toplumda hiçbir zaman tek tipçiliği kimseye dayatamaz. Toplumlar her insana açık olmalı bu açıklık gelişi güzel değil de toplumun genel maslahatı neyse o gözetilerek davranılmalıdır.
Bir taraftan çağdaşları, laikleri, çevreyi memnun edeceksin, diğer taraftan da da Allah’ı memnun etmeye çalışacaksın bu mümkün değildir. Bunu yapmaya kalkıştığın anda artık senin kendin olma kendini tanıma, kendini bulma gibi bir şansın olamayacaktır. Her kesim için bir malzeme durumuna düşmüş olduğundan her kesim kendisine göre senden malzeme alarak toplumda kısır çekişmelerin başlamasını sebep olur bundan da her kes zarar görür.
Nasihatlerin musibetlerden evla olması dileğiyle.
