Gençlik ve Ailevi Sorumluluklar

Gurbet insanın anlaşılmadığı yerin adıdır. Onun için her insan zaman zaman kendi öz vatanında ve hatta evinde dahi olsa bir gurbet yaşar. Zira her insanın anlaşılmadığı dönemler vardır. Ergenlik ve sonrası dönemlerde ise çocuklarımızı ve gençlerimizi bizler anlayamayabiliriz. Anlayamadığımız için onlar da bir nevi gurbet yaşarlar. İşte o çocuklara nasıl yaklaşmalıyız sorusunun cevabı aslında biz gurbetçilerin daha iyi idrak edebileceği bir şey olsa gerektir. 

Gurbete çıktığımız zaman bize nasıl muamele edilmesini istiyorsak biz de yavrularımıza öyle muamele etmeliyiz. “ Nerden geldim İstanbula” türküsündeki çatışmayı gençlerimize yaşatmamalıyız. Zira bir gurbetçi geldiği yeri beğenmez ise en fazla köyüne geri döner. Ama çocuklarımızı evimizden kaçırırsak bu bizim için daha acı olur. Zira onlar bizim hiç bilmediğimiz ve tanımadığımız kimselerin kurbanı olabilirler. Öyleyse geçlerimiz bizim yuvamızın içindeki gurbetçilerimizdir. Onların halinden en iyi yine gurbetçiler anlar. Öyleyse evvela onları anlamaya çalışmak gibi bir umniyemizin olması gerekir. Evvela bu bizim kulluk vazifemizdir.

Zira İslam hukuku’nun temelinde 5 temel prensip vardır 1 ) Dinin korunması 2) Canın korunması 3) Aklın korunması 4) Malın korunması 5) Neslin korunması

Dolayısıyla gençliği uyuşutucu ve bağımlılıktan koruma ve kurtarma çabası yukarda arzettiğim be temel prensibi de ilgilendiren ehemmiyetli bir mevzudur.

Bağımlılık ile Mücadele bir özgürlük mücadelesidir

Uyuşuturucu kullanımı özgür bireylerin ruhlarına takılan bir kelepçe gibidir. Aslında uyuşuturcuyla mücadele bir nevi özgürlük mücadelesidir.Zira  her alışkanlık kişiyi o nesne’nin kölesi yapar. Oysa ki insan nesnelerin bağımlısı değil öznesi olmakla mükelleftir. 

Oruç, insana özgürlük psikoljisi verir. Ben duygularımın kölesi değil efendisiyim diyebilme bilinci ile takviye eder. Zekat ben malımın paylaşabiliyorum çünkü ben onun değilim o benim bilinci verir. Lakin uyuşuturucu insanı duygularının kölesi yapar. Özgür bir dünya arayışında isek evvela duygularımızın kölesi olmaktan kurtulmak ile mükellefiz.

Bunun için uyuşuturucu ile mücadeleyi bir özgürlük mücadelsi gibi görmek gerekir. Zaten hapishanedeki mahkumların yanı özgürlülerini kaybeden insanların kahir ekseriyetinin alkol ve uyuşuturucu bağımlısı olmaları benim bu konudaki iddiamı şiddetle desteklemektedir.

Uyuşturcu ve Hayatın anlamını keşfetmek

İnsan neden uyuşturucu kullanır sorusu benim mahkumlarla olan dialoğumda sıklıkla sorduğum bir sorudur. Bir mahkuma dün öyle bir soru sordum ve entersan bir cevap verdi. Dedi ki aslında daha fazla haz almak için uyuşuturucu kullandığımı söylerdim ama daha derinden düşündüğümde acılarımı unutmak için olduğunu farkettim.Seni acı’tan neydi diye sorduğumda benim de içimi acıtan bir şey söyledi. O ailevi bir sorunuydu. 

Daha evvel mahkumlarla olan mülakatlarımda hep benzeri mazaretlerin olduğunu hatırlıyorum. Zira hafıza insana ağır bir cezadır. İnsan, hayatındaki olumsuzlukları unutmak ister. Geçmişteki acılar ise insan ruhuna ızdırap verdiğinden kişi onlardan kaçmak arzusundadır. 

Oysa ki bu psikoloji’nin temelinde varoluşsal anlamsızlık yatar. Oysa ki Logoterapi’nin kurucusu Viktor Frankl’ın da dediği gibi “Acı insan için kaçınılmaz olsa da o acı’ya anlam yükleyip yüklememek bizim seçimimizdir. Şayet geçmişte yaşanan o acı bir İlahi kudret’in izniyle bana isabet etti ve aslında o benim tecrübe kazanmam ve daha da güçlenmem içindi diye kişi zaman zaman o acı’dan mahzun olsa da bu mahzuniyet süreklilik arzetmez ve insan ruhuna daimi bir ızdırap vermez.İşte varoluşsal anlamını bulan kişi bu nedenle bağımlı değil özgür olmayı tercih eder ve mazisiyle barışmış olur. 

Öyleyse uyuşuturucu ile mücadelede en mühim başlanmasi gereken nokta insanlara varoluşsal anlamlarını hatırlatmak olmalıdır. Hayatında gayesi olan kişi hedefine kilitlenerek emin adımlarla yol alır. Mazisindeki acıları tecrübe olarak değerlenidrir ve onlardan ders alarak onları unutmak ve ah etmek yerine hatırlayıp uyanmaya çalışır.

Gurbet Psikolojisi ve Arkadaş Çevresi

Gençleri uyuşturucu illetine sürükleyen bir başka saik ise onları bir anlayanın olmaması ve yalnızlık çukurunda kalmalarıdır. Yalnızlık onu yönetmesini bilmeyene çok tehlikelidir. 

Yurt dışında yaşayanların diliyle konuşacak olursam yalnızlık bir nevi gurbettir. Zira gurbet sadece uzaklarda olmak değildir. Gurbet insanın anlaşılmadığı yerin adıdır. O bazen insanın kendi öz vatanı hatta ailesi dahi olabilir. Bir genç aile içinde kendisini anlamayan ve hayallerine, ideallerine, planlarına ve olmak istediklerine yabancı bir ortamda bulunuyorsa farklı arayışlar içine girer. 

Bilmek kadar anlaşılmakta insan fıtratının gerçeğidir. İyi insanlara denk gelirse belki o gencin hayatında mühim değişimler ve dönüşümler olabilir şayet kötü kimselere denk gelirse o zaman içki müptelası veya bir çete mensubu olması kaçınılmaz olacaktır. 

Öyleyse aileler de çocuklarını koşulsuz olarak sevebilme ve kabullenebilme  geliştirilmelidir. Aslında bu bir nevi nebevi ahlaktır. İnsanları olduğu gibi kabullenme ahlakı bu anlamda önemlidir. Her insan ayrı bir dünyadır. Çocuklarımız Allah’ın bize nazil ettiği ayetler gibidir. Onları okumak ve duygu dünyalarına inmek veya bunu yapamıyorsak o ortamları oluşturmak önemlidir. Gençlere insanları tanıtmak ve sosyal ilişkilerini o tanım çerçevesinde tanzim etmelerini teşvik etmek önemlidir. 

İbni Kayyim el Cevziye dört tur insan vardır der. Gıda gibi , ilaç gibi, hastalık gibi ve zehir gibi olanlar. Öyleyse ilişkiler de mesafe ve yakınlık bu tanımlar çerçevesinde yeniden ele alınmalıdır.Bu bilinç gençlerle arkadaş seçiminde dillendirilmelidir. Peygamberimiz, “ Kişi arkadaşı’nın dini üzeredir” der. Zira ‘din’ burada inanç sistemi değil hayat felsefesidir. Öyleyse arkadaşı seçerken ve o ortamı ayarlarken dikkat edilmesi mühimdir. Zaten uyuşturucu alışkanlığı daha çok arkadaşlar arası ilişkiler vesilesiyle merak ve özenti ama daha derinde acıyı bastırma vesilesiyle ortaya çıkan bir illettir. Bu konuda gençler için zehir uyuşturucu müptelası olan arkadaş grubu olduğu gibi panzehir o bağımlılıktan kendisini kurtarmışlar olacaktır. Zira bir bağımlı’nın halinden en iyi anlayan tövbe etmiş ve bir zamanlar bağımlılık zilletini yaşamış kişiler olacaktır.

Hatalı Davranışları Yönetmede Nebevi Model

Hatalı davranışları yönetmede bizim için en esaslı örneklik müessesi Kur’an ve peygamberimizdir. Bu iki örneklikten yola çıkarak diyebiliriz ki İslam, hatayı imha ama hatalıyı inşa etmeyi teşvik eder. Evvela hata her beşerin gösterebileceği bir davranıştır. Onun için Kur’anda peygamberimiz dahil 6 peygamberin hatalı davranış gösterdiğini biliyoruz. Öyleyse hata irtikap etmek öyle abartılacak bir şey değildir.

Peygamberler bile hata işleyip geri döndüklerine göre mühim olan hataya bulaşmak değil hatada ısrarcı olmaktır. Zira hepimiz Adem evladıyız. Allah resulü (sav) “ Her Adem hata yapar ama en hayırlıları dönüş yapanlardır” der. 

Peygamberimiz içki içip kendini sarhoş eden bir sahabi ile ilgili onun hakkında yanlış söz duyduğunda “ O’nun hakkında öyle konuşma ! O , Allah ve resulunu sever" der. Yine cinsel suçlu olan Çüleybib veya zina işlemiş Maiz el Eslemi ile ilgili tutumlarına baktığımızda nebevi tutumun itici ve dışlayıcı değil kucaklayıcı ve inşa edici olduğunu biliyoruz. 

Öyleyse uyuşuturu veya buna benzer hatalı yollara tevessül eden gençler aileleri tarafından Kur’an ve peygamber ışığında bir tutum sergilemeleri önemlidir. Aksi takdirde genç bireyler böyle bir dünyada başka arayışlara girer ve onları tamamen kaybetme tehlikesi ile karşı karşıya kalabiliriz. Öyleyse toptancı ve süpürücü bir algıyla hareket etmek değil seçici ve kucaklayıcı bir yaklaşım geliştirmek önemlidir. Tıpkı bizim mahkumlara yaklaştığımız gibi. 

Suçlarını tasvip etmiyoruz ve asla meşru görmüyoruz ama onları insan olarak seviyor ve doğru davranışa teşvik edilmeleri konusunda azami çaba sarfediyoruz. Öyleyse aileler dahi meşru olmayan yollara sapmış çocukları ile ilgili dışlamadan dengeli bir şekilde tavır geliştirebilmelidirler.

Kimlik arayışı ve Gençlik

Gençlerin yanlış yollara tevessül etmesinin bir nedeni de kimlik arayışıdır. Zira kimlik insan varoluşunun bir gerçeğidir. İnsan kendisini tanımlı hissetmek ister. Yaşadığı toplumda ben buyum deme ihtiyacı insan fıtratının inkar edilmez bir gerçeğidir. Bu kimlik şayet yaşadığı toplumda kendi değerlerine uygun bir şekilde gelişmez ise genç farklı kimlik arayışlarına girer. İşte özellikle yurt dışında yaşayan gençlerin bu anlamda dikkat etmeleri gerekir.

 Özellikle ergenlik döneminde çocuklar aileleriyle çatışma yaşarlar. Zaten normal bir ergenlik anormal olandır bir yönüyle. Gençlerin o dönemde aileleriyle çatışma isteği veya onlardan daha iyi olma psikolojisi olumlu yönde yönetilemez ise özellikle Amerika toplumlarında olduğu gibi o gençler “gang” olarak tabir edilen çetelere yöneleceklerdir. 

Çetelerin ise benim mahkumlarla yaptığım mülakatlardan anladığım kadarıyla en temel aracı uyuşuturucudur. Zira gençleri uyuşuturucu kullanma münasebetiyle kendilerine bağımlı kılarlar ve onları öyle yönetirler. Dolayısıyla burada ailelere doğrudan değil dolaylı anlamda sorumluluk düşmektedir. Gençler fikir klüplerine , düşünsel veya aksiyoner faaliyetlere yönlendirilerek aktif hale getirilmelidir.

Bu anlamda dini kimliklerin güçlendirilmesi önemlidir. Özellikle yurt dışında yaşayan çocuklar ebeveynlerinden farklı olarak önce Amerikalı sonra Türkiyelidirler. Ancak onların ne Türkiyeli ne Amerikalı olmaları İslami kimliklerinin gelişmesine mani değildir. Zira Amerika’da ciddi anlamda özellikle MSA bünyesinde aktif olan ve gençliği tevhide davet eden bir müslüman gençlik vardır. Amerika da herkesin bildiği Numan Ali Han MSA vesilesiyle dini kimliğini bulmuş bugün mühim bir davetçidir.

Gençlerin kafasından soru işaretlerini giderici programlar tertip edilmeldiri. Zira özellikle Amerika ve Batı dünyasında İslamofobya oldukça etkindir. Bu konuda gençler bilgilendirilmeli ve aslında bizim iman ettiğimiz kitap ve peygamber o anlatıldığı gibi değildir şeklinde bilinçlendirme yapılarak onlara bu şekilde misyon verilebilir. Onların bu tür faaliyetlerle iştigal etmesi sapkın bir takım yollara yönelmesine de mani olacaktır.

Rol modeli olabilmek ve Duygusal Yakınlık

Davranış problemi olan mahkumlarla haftada bir dersim oluyor. Nebe süresini okuyup anlamını verdikten sonra “Madem ki bu dünya fani ve bir gün hesaba çekileceğiz öyleyse bu hayatta erdemli işler yaparak hayat denilen imtihanı tamamlamalıyız” dedim. Peki bunu yapmamız için bir rol modelimiz olmalı bu sizce kimdir? Elbette hepsi peygamberimizin ismini söylediler. Peki sizin hayatınızda örnek aldığınız hayatınızın içinden rol modeliniz kim? diye sordum. Kimisi annesini,söyledi. Dedim ki tüm anneler bize rol modeldir. Çünkü ümmet, umm ile aynı kökten gelir. İdeal toplum anne gibi olandır. Birisi yeğenlerim dedi. Evet, dedim çocuklar İslam fıtratı üzerine doğarlar ve onlar gibi vicdanımızı temiz tutabilme adına onlar da örnek olabilir. Bir diğeri Eddie Murphy dedi. Dedim insan “ Homo Ludens” tır yani eğlenen varlık. İnsanları mutlu etmeye ve tebessüm etmeye teşvik etmek çok mühimdir. Suskun ve depresif duran biri vardı. Senin rol modelin kim ? dedim. Benim yok dedi. Zaten olsaydı burda olmazdım. Bu soru beni derin derin düşünmeye teşvik etti. Evet, gençleri kaybetme de rol model olamayışımızdır onların çeşitli yapılara bulaşmaları ve suç irtikap etmeleri. Genç kendisine niçin yanlış arkadaş seçer. Bunun sebebi açık ve nettir. Çünkü onunla babası veya annesi arkadaş gibi olamaz onun için. Şayet o duygusal yakınlığı çocuklarımızla kuramaz isek onları kaybetmemiz mukadder olacaktır.

Salihat Kavramı ve Klüplere teşvik

Vicdanı fonksiyonel bir gençlik için ne yapılmalıdır sorusu mühimdir. Öncelikle bizim böyle bir derdimizin olması gerekir. Dert formül üretmenin kaynağıdır. Çünki duygu ile düşünce arasında olmazsa olmaz bir ilişki vardır. Duygu düşünceyi ve düşünce duyguyu tetikler. Ben neslimin kaybolmaması için ne yapmalım ızdırabını sinemizde içselleştirdiğimiz zaman bu bizi formül üretmeye teşvik edecektir. Lakin nereden başlayalım denecek olursa ben gençleri aktif iyiler yapmaya teşvik edin derim. Zira vahyin salihat dediği erdemli hareket etmeyi biz neslimize sevdirdiğimiz zaman kişiler kendilerini tanımlı hissedeceklerdir. Kendini tanımlı ve faydalı hissedenler anlamsızlık çukurundan kurtulurlar. Dolayısıyla gençleri kendilerini anlamlı hissedecekleri klüplere öğrenci topluluklarına teşvik edebiliriz. Amerika’da hemen her üniversitede MSA (Müslim Student Association) gibi klüpler. Bunun dışında başka klüpler ile de tanıştırmak mümkündür. Zira din yaşayarak öğrenilecek bir değerler sistemidir.  İşte bir kimse kendisini aktif ve etkin bir özne gibi hayatın içinde hissettiği takdirde o kimsenin zararlı bir takım yollara tevessül etme imkanı azalır. Unutmamak gerek ki bu kimseleri uyuşturucuya ve bağımililiga iten şey değersizlik ve boşluk içinde olmalarıdır. Tabi bunları sadece konuşmak ve düşünmek değil hayata geçirmek için somut adımların atılması ve birilerinin fedakarlık yaparak bu kimselerle tanıştırma noktasında ön ayak olunması önemlidir.

Hangi Değerlerimiz ! Pergel Metaforu

Kendi memleketinden uzak yaşayan müslümanların en fazla şikayetçi oldukları konulardan biri de genç nesillerin değerlerine yabancılaşmasıdır. Bu konuda evvela muhafaza etmemiz gereken değerlerin ne olduğudur. Kanımca gurbette yaşayan müslümanların kendi memleketindeki örfi ve yöresel değerler konusunda çocuklarından beklenti içinde olmaları reel olmaz. Bu değerler çocuklarında devam etse torunlarında veya ondan sonraki nesilde zaten devam etmeyecektir. Etse dahi yüzeysel kalmaya mahkumdur. Zira artık farklı bir ülke de yaşıyoruz. Yaşadığımız ülke’nin kendine ait değerleri var. Burası Antalya, Urfa veya Trabzon değil. Orda öğrendiğimiz değerler burda hayat bulmayabilir. Lakin yoğunlaşılması gereken evrensel İslami değerlerdir. Şayet değerlerimize zam yaparsakyanı evrensel İslami değerlerin yanında yöresel ve geleneksel değerleride eklersek bu durum genç nesil için değerlerimizi benimsemeleri konusunda ters etki arzedebilir. Bu ülkede İslam nasıl yaşanıyorsa çocuklarımıza da öyle bir yaşam tarzını öğütlemek durumundayız. Amerika'da yaşayan bir müslüman gençten kandılde niye gelip elimizi öpmedi diye bir beklenti içinde olmak doğru değildir. Zira bu uygulama evrensel bir değer olmaktan ziyade daha yöresel bir uygulamadır. Lakin bu topraklarda yetişen müslüman çocuk Ramazanda orucunu tutmalı ve namazını eda edebilmelidir. Fakirlere el uzatabilmeli evsizlere yardımda bulunabilmelidir.

Ali Şeriati'nin sözün coğrafyası diye bir ifadesi var. Evrensel bir mesaj olan dinin her coğrafyada farklı farklı pratize edilmesi mümkündür. O meşhur metoforda olduğu gibi pergelin bir ucu sabit diğeri tüm alemi gezmeli. Üçü sabit olan evrensel değerlerimiz lakin pergelin diğer üçünün Anadoluda değil Almanyada veya Amerikada ya da hangi ülkede olduğunu bilmemiz gerekir diye düşünüyorum.

Dinin Maksadını anlatmak

Gençlere dini eğitime nerden başlanmalı konusunda evvela dini tasavvurdan başlanmalı diyebilirim. Tasavvur yani algı veya bakış açısı. Zira unutmamak gerekir ki algı, düşünceyi, düşünce, davranışı ve davranış hayatı doğrudan etkiler. Din algısı zedelenmiş, Allah tasavvuru tarumar olmuş ve peygamber algısı tersyüz edilmiş bireyler dindar olmazlar. Gençlere ve kendimize en evvel hatırlatmamız gereken husus bu dinin Rum süresi’nin 30. Ayetinde de belirtildiği gibi fıtrat dini olduğudur. En dindar insan fıtrat yasalarına uygun yaşayan yani doğal olan kimsedir. İstikamet dediğimiz şey aklın, vicdanın ve fıtratın vahiy ışığında bütünleşmesidir. Ne ki Rabbimiz emretmişti aslında o vicdanımız sesi aklımızın yolu ve fıtratımızın rehberlik ettiği seydir. Ne ki Allah yasak etmiştir o aslında bizim faydamızadır. Şayet uyuşturcu bağlamında konuşacak olursak bunun yasak edilmesi insan doğasına aykırı olması nedeniyledir.

Namaz insana kim olduğunu hatırlatan bir ritüeldir. İnsan doğası itibarıyla hata yapmaya meyyal olduğundan tevbeye ihtiyacı vardır. Kıyam tevbe makamında Rabbin önünde esas duruştur. Rüku insana acziyetini hatırlatır ve aslında rüku insanın Allah’ın kurdeti karısında haddini bilmesidir. Secde insanın fani olduğunu hatırlaması ve dünyevileşmesine engel olan bu hayati fiat odaklı değil değer eksenli yaşaması gerektiği hatırlatan bir kutlu harekettir.

İşte tüm bunları hatırlayan hem sağına hem soluna selam eder yani iç barışı yakalar. Hamdetmek bir ihtiyaçtır. Aslında onu yapmayan huzursuz olur. Zira size basit bir iyiliği yapana dahi teşekkür ederken sonsuz nimetleri bahseden Rabbimize hamdetmemek bizi rahatsız ettiğinden “Elhamdülillah” demek bir gönül huzurudur. Zekat vermek ben malımın nesnesi değil öznesiyim diyebilmektir. Zira insan verebildiğinin sahibidir. Veremiyorsa artık o şey onun sahibi olmuştur. Kurban et festivali değil sevgi hiyerarşini yerli yerine koymaktır. İçimizdeki İsmaili olması gereken yere koyabilmektir. Oruç, kendimizi aç bırakarak kendimize eziyet etmek değil “Ben duygularımın patronuyum” onlar beni değil ben onları kontrol ediyorum diyebilmenin fiili anlatımıdır. Maddemizin enkazı altından kurtulmaktır. Cihad, İslam isimli çiçekle İslam isimli engelleri kaldırmak adına yapılan her tür cehd ve gayrettir.

Tüm bunların özünde ise vefa vardır. İnsanın evvela kendi öz benliğine vefalı olması gerekir. Zira mülk Allah’ın emanetidir. Mülk Allah’a aittir. O’nun için kendisine zulmeden aslında Allah’ın mülküne hücum ediyor demektir. Uyuşutrucu kullanımı, sigara ve alkol tüketimi veya insanın hijyene veya dış bakımına önem vermesi bu bağlamda anlatılmalıdır. Sünnet ise Arap fıstanı giymek , sakal veya sarık ile meydanlarda boy göstermek değil, tevazu içinde yaşamak, insanlar arasında insanlardan bir insan olmak , alemlere rahmet olarak gönderilmiş gibi tüm mahlukata gönül vermek ve yürek pencerelerimizi açmaktır. Karşımıza çıkan her insanı Allah’ın nazil ettiği bir ayet gibi okumak ve görmektir. Çocuklar İslamofobiyanın etkisiyle televizyon seyrediyorlar ve kafaları karışıyor. Dolayısıyla benim acizane İslami talim ve terbiyede tavsiyem şekil eksenli değil anlam eksenli olmaya çalışmaktır. İman ettikten sonra iyi insan olmanın , iyilik üretmenin adalete omuz vermenin ve zulme karşı dik durmanın aslında kulluğumuzun en mühim noktası olduğunu hatırlatabilmeliyiz.

İslamofobia eksenli programlar Yapmak

Amerika’da gençliği doğru ve güzel olana teşvik ve kötü olandan nehyetme ile ilgili yapılacak en güzel çalışmanın “İslamofobia” ile ilgili gençlerimizi bilinçlendirmek ve bu konuda çalışmalar yapmaya yönelnedirmek olduğunu söylemeliyim. Zira bugün Amerika’da benim tespit edebildiğim kadarıyla 43 tane organizasyon sırf İslami karalamak amaçlı kurulmuş ve bütçeleri gayet iyi olan, ekonomik anlamda desteklenen kuruluşlardır. Bu kuruluşlar müslümanlar aleyhinde programlar tertip ederek Amerikalı halkın ve özellikle gençlerin kafasını karıştırmaktadır. Dolayısıyla bu kimselere karşı bizler de İslam nedir ne değildir? şeklinde çevremizi bilgiliendirme adına programlar tertip edebiliriz. Gençler bu konuda aktif oldukları takdirde dini kimlikleri daha da pekişecektir. Medeni platformlarda bu konudaki itirazlarını dillendirip gereken tepkiyi vereceklerdir. Derdi olan, amacı olan, fikışrsel çilenin tadına vakıf olmuş gençler hedonizmden ve maddelerinin enkazı altında kalmaktan kurtulup daha ulvi gayeler için çalışmalar yapabileceklerdir.

Netice-i kelam: Gençlerimizi bağımlılık çukurundan kurtarmak evvela onları anlamsızlık isimli karanlıktan çıkarmak ile mümkündür. Zira niçin sorusuna cevap bulabilenin nasıl sorularına cevap bulması kolay olur. Niçin yaşadığını bilene hiç bir rüzgar menfi anlamda tesir edemez.Bağımlılık sorumluluktan kaçış ve bir nevi mazıyı unutma ve acıları dindirme neticesinde gençlerin heveslendiği bir marazdır.

HİLAL HABER