Haber: Adil HARMANCI /Fazıl ERÜŞ
IŞİD saldırılarından kaçarak kimisi Halep'e, oradan da Kilis ve Antep'e geçen, kimisi de Urfa'nın Suruç ilçesine sığınan 45 Kobanili aile 3 aydır da Özalp yolu üzerinde bulunan Van Büyükşehir Belediye'sine ait prefabrik evlerde kalıyor.
Belediyeler başta olmak üzere sivil toplum örgütleri ve tüm duyarlı çevrelerin yardımına koştuğu aileler kendilerine gösterilen ilgiden memnun.
Isınma, yiyecek, giyecek ve ilaç gibi ihtiyaçları zamanında karşılanan aileler, şimdiye kadar üç kez de sağlık taramasından geçirilmiş. Sağlık Emekçileri Sendikası'ndan (SES) bu konuda yardım gördüklerini belirten aileler istedikleri zaman hastalarını ambulansla hastanelere taşıyabildiklerini ifade etti.
DÖNMEK İSTİYORLAR
Günlük yaşamı bir biçimde aşan ve önemli bir sorun yaşamayan ailelerin tek sorunu ise topraklarından evlerinden uzak kalmaları. Aileler bu nedenle bir an önce savaşın bitmesini ve evlerine geri dönmelerini istiyor.
"Tek sorunumuz topraklarımıza duyduğumuz özlemdir diyen Kobanili aileler, "Bu savaş bir an önce bitsin biz de herkes gibi, evimize toprağımıza kavuşalım, insanca yaşayalım" diye belirtiyor.
RÜYASINDA SAVAŞI GÖRÜYOR
Evine dönmek için savaşın bir an önce bitmesini arzu ettiğini belirten Kobanili İbrahim Diba Osman, psikolojik olarak çok etkilendiklerini söyledi.
Ailelerin bir kısmının Suruç'ta bir kısmının başka yerlere dağıldığını ifade eden Osman,
"Bu savaş bizi yerimizden etti, aileleri dağıttı. Ama son günlerde iyi haberler alıyoruz, inşallah yakında evlerimize döneceğiz. Her gece rüyamda savaşı görüyorum, bunlar rüyalarımızı da kirlettiler." Diye konuştu.
KÖYÜN İLERİ GELENİ
Kobani'nin Lehêne köyünde yaşadığını anlatan Osman, "Bizim burada hiçbir sorunumuz yok. Kürt halkının içindeyiz, kardeşlerimizle beraberiz, herkes bizimle ilgileniyor. Tek sorunumuz topraklarımızdan, evimizden koparılmamız, uzak kalmamızdır" dedi.
Savaşta 4 oğlunun şehit olduğunu bir tanesinin de halen Kürt güçleriyle birlikte savaştığını söyleyen Osman, şunları kaydetti:
"Benim babam köyün ileri geleniydi, bir âlimdi. Kardeşlerimle beraber 300 koyun, 20 manda, 100 çuval buğday, 13 araba, 5 traktörümüz vardı. Tamamına IŞİD el koydu. 10 gün boyunca Suruç sınırında aç susuz bekledik. Başımıza gelmeyen kalmadı. Evlerimizi yaktılar, yıktılar, her şeyimizi talan ettiler. Artık uyumak bile istemiyorum. Rüyada kendimi sürekli savaşta görüyorum. Bunlar rüyalarımızı bile kirlettiler, Allah kabul etmesin!"
SAÇTA EKMEK
Kobanililer, fırın ekmeğine alışık olmadıkları için kendi ekmeklerini de saçta pişiriyor. Giden herkese ekmekten ikram eden Kobanililer, kendilerini ziyaret edenlere, "Biz misafir değiliz siz misafirsiniz" diyor.
Fatma ana da, duvardaki televizyonu işaret ederek Kürt güçlerinin IŞİD'i giderek kentten ve köylerden çıkarmaya başladığını ve geri dönmelerine az bir zaman kaldığını söylüyor.
Saçta pişirdiği ekmeği misafirlere ikram ederken de, "Biz diğer ekmeği yemeyiz, bize un geliyor, ekmeğimizi kendimiz pişiriyoruz" diyor.
İPİN UCUNDAKİ YAŞAM
Necah Hanze isimli bir başka Kobanili de hamile halde IŞİD'den kaçıyor. Halep'e geçtikten 2 gün sonra da doğum yapıyor.
Önce Kilis'e, oradan Antep'e, oradan da Van'a geçen Hanze, yaşadıklarıyla ilgili şunları anlattı:
"IŞİD gelmeden evlerimizi terk ettik. Bizim köy Halep'e daha müsait olduğu için oraya gittik. Günlerce yollarda aç susuz kaldık. Türkiye'ye geçmek isterken çocuğumun beline ip bağlayıp tellerin üzerinden o şekilde elime verdiler. Çocuğuma Açelya ismini verdim. Çünkü o isimde bir gerilla Kobani'de şehit düşmüştü."
Hanze de diğer Kobanililer gibi bir an önce savaşın bitmesini ve tekrar evine kavuşmasını arzuluyor.
Kaynak / Editör: Prestij Haber Merkezi -
