Zafer Burakmak
Hiçbir karanlık temizlemedi bu kadar kimseyi
Hiçbir kare vermedi onlara bu derece utanç
Saydın mı etrafındaki zalimleri
Bakabildin mi o mağrur kareye
gönül gözünle biraz
Hiçbir zalim bakamadı gözlerine
Perdelenmiş gönülleri mahzun
Birikmiş öfkeni kustun üzerlerine
Ne ki, ne onlara
ne de bizlere değmedi sözün
Korkmaz mıydı çocuklar karanlıklar prensinden
Yıldırmaz mıydı azgın çoğunluklar azınlıkları
Nice çoklara galebe çalan yiğitler
Gelin de görün
masalları yıkıp yeni destanlar yazanları
Sen aç Cuneydi, sen aç gözlerini
Dünya sussun, yer dursun, güneş dağılsın
Utanmayacaksa hala yitik vicdan sahipleri
Ellerindeki bağ yüreklerine,
gözlerindeki ruhlarına vurulsun