|
1982 – 1985 yılları arasında Van Endüstri Meslek Lisesi 11 / E sınıfı öğrencilerinden Osman Eğilmez'in büyük çabaları ile düzenlenen Van buluşması, 33 yıl önceki arkadaşları değişik illerden Van'a getirtti. Organizasyonu yapan Osman Eğilmez'in adeta bir dedektif gibi çalışarak telefon numaralarına ulaştığı, whatsapp üzerinden iletişim kurduğu 33 yıl önceki arkadaşları, Eğilmez'in, “Van'da buluşalım, eskiyi yad edelim” teklifine olumlu karşılık verince, müthiş buluşma gerçekleşmiş oldu. Her biri değişik ilde ikamet eden ve değişik mesleklere sahip arkadaşlar, teklifin ardından uçak biletini keserek soluğu Van'da aldı.
İlk olarak Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Tesislerinde biraraya gelen arkadaşlar, 33 yıl aradan sonra ilk kez birbirlerini görmenin heyecanını yaşadı. Duygulu anların, sarılmaların, dertleşmelerin başladığı ilk buluşma, yapılan Van kahvaltısı ile taçlandırıldı.
Ardından tahsis edilen otobüsle 1982-1985 yılları arasında okudukları Van Endüstri Meslek Lisesi yani bugünkü adıyla İpekyolu Mehmet Erdemoğlu Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi'ne giden öğrenciler, eski sınıflarında, eski sıralarına oturunca heyecan tavan yaptı. Eski düzende, 33 yıl önce oturulan sıralara aynı şekilde oturan arkadaşlar, sıralarda kendileri için yine Osman Eğilmez tarafından hazırlanan lise fotoğraflarını görünce büyük şaşkınlık ve mutluluk yaşadı. Burada sembolik olarak yapılan yoklamanın ardından, okul idaresi ve yöneticilerine, organizasyonun okulda gerçekleşmesine sundukları katkıdan dolayı plaket verildi. Daha sonra okulu gezen arkadaşlar, eski günleri yad ederken, toplu fotoğraf çektirmeyi de ihmal etmedi.
Burada kiminin oldukça duygulandığı, göz yaşlarına hakim olamadığı buluşma ve sohbet, otobüse binilerek gidilen Edremit'te devam etti. Edremit ilçesinde yeşil ile mavinin buluştuğu bir mekanda yemek yiyen arkadaşlar, daha sonra Akdamar Adası'na doğru yola çıktı. Tekneye binen, sohbeti burada daha da koyulaştıran arkadaşlar, Akdamar Adasına indikten sonra da tarihi mekanlarda hem dolaştı hem de fotoğraf çekindi. Ancak il dışında olan ve uzun yıllar sonra ilk kez Van'a gelen birçok arkadaş da, Van Gölü'ne bu kadar yaklaşmışken fırsatı tepmedi ve ada sahilinde kendini gölün serin sularına bıraktı. Burada bir süre yüzen arkadaşlar ardından yeniden Van'ın yolunu tuttu. Akşam saatlerinde, konakladıkları Van YYÜ Sosyal Tesislerine gelen arkadaşlar, organize ettikleri sıra gecesinde doyasıya eğlendi. Gençlik yıllarına giden arkadaşlar burada kendi hünerlerini de sergiledi. Kimisi bildiği şarkı – türküyü seslendirirken, kimisi de çeşitli hikayeler anlattı. Derin sohbetlerin yaşanmaya devam ettiği mekanda heyecandan uyuyamayan arkadaşlar geç saatlere kadar sohbet etti. Gecede ayrıca 33. yıl anısına hazırlanan plaketleri takdim edilen arkadaşlar, çok geç saatlerde geceye noktayı koyarak odalarına çekildi. Lise arkadaşları, sabah ki kahvaltının ardından da hüzünlü bir şekilde havaalanının yolunu tuttu. 33 yıl sonra biraraya gelen ve hasret gideren arkadaşlar havalanında birbirlerine sarılarak, birkez daha buluşmak ümidiyle vedalaştı.
Bu buluşma, arkadaşlıkların, aradan onlarca yıl geçmesine rağmen bitmeyebileceğini, engel tanımayacağını ve uzakların da aslında bir uçak bileti kadar yakın olduğunu göstermesi açısından ders niteliğinde oldu.
Arkadaşların Van buluşmasına, dönemin Motor Bölümü Şefi öğretmen Abdurrahman Şener, öğrencilerden ise Osman Eğilmez, Abdullah Gülaçar, Murat Mercanoğlu, Murat Yardım, Cemil Güzel, Ahmet Azdır, Yaşar Yüzer, İlhami Demir, Yavuz Yoğurtçuoğlu, Şehmuz Özrili, Zafer Ertan, Selim Keremoğlu, Hikmet Akyüz, Cihat Özok, Muzaffer Başar, Fethi Uzuntaş, Muğdat Durmaz, Said Kutlu, Muhittin Erzen, Naci Yalvaç ve Oktay Aytürk katıldı. Vefat eden ve mazeret bildiren bazı öğretmen ve dönemin öğrencileri ise programa katılamadı. Mazeret bildirenler bir sonraki buluşmaya katılma sözü verdi.
BULUŞMA NASIL GERÇEKLEŞTİ?
33 yıl sonra lise arkadaşlarının Van'a biraraya gelmesini sağlayan olayın kahramanı, dönemin öğrencilerinden Osman Eğilmez, buluşma hikayesini gazetemize anlattı.
Eğilmez, buluşmaya dair şunları söyledi; “Daha önce Van'daydım ancak Bursa'ya tayinle gittim. Şimdi Bursa'da yaşıyorum. Geçen Ramazan Bayramında evde oturuyordum. Ancak kimse evin kapısını çalmayınca çok hüzünlendim. Van'daki bayramlaşmalara alıştığım için biraz ağır oldu benim adıma. Sonra oturdum sosyal medyadan, telefondan lise arkadaşlarıma ulaştım. Zaten bir kısmı ile görüşüyordum. Görüşemediklerim, ulaşamadıklarıma da büyük emek vererek ulaşmayı başardım. Sosyal medyadan, ortak arkadaşlardan, akrabalarından yola çıkarak lise arkadaşlarıma ulaşmayı başardım. Tabi öğrendim ki herkes Türkiye'nin değişik illerine dağılmış. Ayrıca hocalarımıza da ulaşmayı başardım. Sonra arkadaşlarıma sordum, hep beraber bir Van buluşması yapalım dedim. İlk önce zor dediler ama ben denedim. Sonra whatsapp üzerinde bir grup kurdum ve lise arkadaşlarımla buradan sohbet etmeye başladık. Tabi bir süre sonra bu buluşmanın gerçekleşmesi konusunda hemfikir olduk. Ve nihayetinde buluşma gerçekleşmiş oldu. Açıkçası insan gurbette oldu mu kendisini yalnız hissediyor ve böyle bir arayışa girebiliyor. Bizim buluşma da bu arayışın bir sonucu.”
DUYGULU ANLAR
Buluşmada yaşananları da kısaca anlatan ve burada düzenlenen organizasyonda kendilerine destek sunan isimlere de teşekkür eden Eğilmez, şunları söyledi; “1984 yılından beri birbirini hiç görmemiş, sesini bile duymamış arkadaşlarımızı burada buluşturduk. Heyecanlananı, duygulananı, ağlayanı hepsi vardı. Bunları görünce ben de çok duygulandım. İpekyolu İlçe Milli Eğitim Müdürümüz Şükrullah Yavuzer de bizzat etkinliğimize katılarak destek sundular. Ayrıca şimdiki İpekyolu Mehmet Erdemoğlu Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi Müdürü Kemal Aydın, Müdür Baş Yardımcısı Kemal Sıcakyüz, Motor Bölüm Şefi Cengiz Sönmez ve YYÜ Sosyal Tesisler Müdürü Erkan Metin'e ilgi ve alakalarından dolayı, buradaki organizasyonumuza sundukları desteklerinden dolayı çok teşekkür ederim.”
“LİSE YILLARINDAKİ HEYECANI YENİDEN YAŞADIM”
Osman Eğilmez, son olarak şunları söyledi; “Lisedeki ilk günkü heyecanımdan daha çok heyecanı bu buluşmada yaşadım. 33 yıl aradan sonra birbirini gören arkadaşların duygulanması, eski yılları, anıları ve şimdiki yaşamları ile ilgili sohbetleri beni çok etkiledi. Hakikaten çok mutluyum, iyiki de böyle bir organizasyon yapmışız diyorum. Bir dahaki sefere başka bir ilde ailece buluşmak üzere sözleşerek ayrıldık arkadaşlarımızla. Ayrıca son olarak şunu söyleyeyim; dönem öğretmenlerimizden Durmuş Ali Emre ve sınıf arkadaşlarımızdan Hüseyin Döğenli vefat ettiği için onlar adına hazırladığımız ve resimlerinin de üzerinde bulunduğu plaketleri de ailelerine iletilmek üzere hazırladık. Katılım sağlayan Abdurrahman Şener öğretmenimiz ve tüm sınıf arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum.”
Haber: Umut Tarhan
|
